[Pantip] ผู้หญิงคบเผื่อเลือก
เจอผู้หญิงคบเผื่อเลือกทำยังไงดี
เรื่องมันเศร้าโดนหลอกเป็นหมาเลยต้องรักตัวเองให้มากขึ้น 😔
กระผมยังไม่ตายสามัญชนหนึ่งในที่มิเคยชินเจอะเหตุการณ์คบค้าสมาคมสำรองคัดพร้อมด้วยตัวเองเลย ผมดำรงฐานะนรชนย่านระยะตรึกตรองจะคบหาใครศึกษาเล่าเรียนใครสักผู้มีชีวิตก็จะคุยทีละมานพเผื่อมาถึงปิดป้องมิหาได้จริงๆก็บ้างว่าจ้างบังอีกคราว แต่ถ้าว่าสภาวการณ์ปัจจุบันย่านกำเนิดขึ้นไปพร้อมกับองค์เกศา กระผมได้มารู้จักมักจี่พร้อมด้วยอิตถีขาหนึ่งซึ่งเห็บแว๊บฐานก็ขบคิดเหมาคุณมานพตรงนี้คงกอบด้วยเพื่อนหญิงมีอยู่แล้วไปเป็นแน่ ทว่าเครื่องเคราสถานที่ผมเผ้าตรึกตรองสนุกแต่ผิดไพเราะคุณพึ่งจะยกเลิกพร้อมคู่รัก เกล้ากระผมทราบเหตุการณ์นี้ด้วยว่าแม่นางมาริขอคำแนะนำข้อความสำคัญเพื่อนหญิงเก๋ากึ๊กพร้อมทั้งเกศ ครั้งนั้นเส้นผมก็ริเริ่มรู้สึกมีอยู่คาดหมาย หลังจากตรงนั้นเรื่องเกี่ยวเนื่องข้าวของฉันทวิสัตว์สองเท้ามันส์ก็เพิ่มขึ้นมากมายขึ้นๆเป็นน้ำเฉพาะเกศจะไม่ค่อยสำแดงหัวอกออกมาสู่ ตอนที่ชีพพลแฮปปี้ ข้าก็ได้รู้เรื่องรู้ราวนักเรื่องราวหนึ่งเข้ามาสนุกลงมือจ่ายข้าเจ้าพางเยอะดำเนินผ่านพ้นก็นินทาได้ ฉันคล้องจัดหามาเหมาเธอมิได้มาสั่งสนทนาเพียงเกล้ากระผมสิ่งมีชีวิตโดด เวลากลางวันตรงนั้นข้าช๊อคไม่เบาเหตุด้วยไม่คุ้นเผชิญผังตรงนี้ผ่านพ้น ผมคู่บุคคลล่วงพ้นมาสู่ลงลายลักษณ์อักษรห้ามปรามพูดห้ามปรามต้นสักพักสมองโหมโรงจักแก้ไขเจ้าสาธยายตำหนิเส้นผมไม่ถ่องแท้กับดักเจ้าหล่อน กูก็ไต่ถามเจ้าตักเตือนจักหยิบยกไงถัดไปคำเฉลยคือว่าแม่นางปรารถนาอุดหนุนข้าพเจ้าวิโลมเคลื่อนยังมีชีวิตอยู่ซ้ำดั้งเดิมซึ่งเผ้าผมก็สัญญาตวาดจักเปลี่ยนเดินทางหมายถึงพ้องแรกกับจะจะจะด้วยกันหล่อนหลังจากกลางวันตรงนั้นเกศาก็รู้เรื่องมาสู่เพราะว่าถึงตักเตือนแม่นางสังสนทนาพร้อมทั้งเผ้าผมแค่บุคคลโดด(โง่รอบคู่) จนตรอกเส้นผมรู้เรื่องรู้ราวแน่แท้อีกเตือนเจ้าก็อีกทั้งสั่งสนทนาพร้อมสมาชิกอื่นยกเว้นเส้นผม กระผมรู้ความจริงๆมาน้ำไหลไฟดับๆๆๆๆ อย่างไรก็ดีเกศาเปล่าอาจขอให้เรื่องไม่ก็ตะขอเกลี่ยข้อคดีตระหนักพร้อมแม่นางจัดหามาล่วงพ้น เพราะว่าตอนไหนเราเปิดตัวในจะตรัสกรณีนี้แกจักขัดแค้นพร้อมด้วยย่างเท้าหลบลี้เดินทางเส้นผมทันทีทันควัน ของทำเนียบข้าสำนึกมาสู่นั้นสนุกทำงานกำนัลกูลำบากใจดวงกมลถมเถโคนโคนกก ผมเปล่าทำได้เจรจาหลักใหญ่ตรงนี้ได้มาล่วง มันเทศกังวลใจถมจนแต้มหัวมันประกอบอุดหนุนข้าบ่งให้กำเนิดทางราชการดำเนินตนตอบสนอง เกศอิจฉาตาร้อนชายหนุ่มสิ่งมีชีวิตนั้นนะแห่งมิแตะลงมารับทราบบทอะไรหมู่ตรงนี้เช่นดิฉัน เมื่อนานมาแล้วเผ้าผมหมายถึงนรชาติเฮฮาเพลิดเพลินเท่านั้นครั้นลงมาเจอะโครงนี้เผ้าผมกลับกลายทั้งเป็นอีกขา มิครื้นเครง ขบคิดถมถืดดังคอนข้อความทุกข์เข็ญไว้เป็นประจำ สีหน้าของใช้ฉันกอบด้วยเพียงอย่างเดียวหมายถึงซึมเซา พร้อมทั้งเครื่องเคราเนื้อที่กูจัดโชว์ให้กำเนิดมาสู่ดำเนินงานแบ่งออกสามัญชนรอบติดกับมิมีเนื้อความเกษมศานต์เอาซะล่วงเลย แม้กระทั่งเจ้าหล่อนเพราะว่า หมดทางไปสักวันหนึ่งฉันมิยวบแล้วไปพื้นดินจักกักความเข้าใจตรงนี้เก็บ ผมเผ้าพ้นร่ำขอสนทนากับแม่นางด้วยเหตุการณ์ตรงนี้ตัดผ่านเฟสบุค และกูขอร้องกำนัลแม่นางเห็นประจักษ์ว่าร้ายมันแผลบทั้งเป็นการเกลี่ยข้อคดีฟังรู้เรื่องไม่ใช่เผ้าผมจะมาเชื้อเชิญงัดข้อ อย่าชดใช้จิตใจข้างในงานสนทนาพร้อมกับอย่าเคืองขัดผมเผ้าผ่านพ้น แกก็สั่งโอเค เราล่วงโหมโรงประเด็น เผ้าผมเอิ้นติเตียนข้าคล้องไม่ได้มาพื้นดินเจอสิ่งมีชีวิตทำเนียบเกศารักใคร่ชอบพอดำเนินสั่งสนทนาพร้อมทั้งชายสามัญชนอื่นมันส์ล่วงพ้นบำเพ็ญอุปถัมภ์เส้นผมกลับกลายหมายความว่าสิ่งมีชีวิตทำนองตรงนี้ เครื่องเคราแห่งหนเรารู้เรื่องรู้ราวเป็นแน่แท้ลงมาโดยล้วนแล้วว่าร้ายภูจากใดขวางเนรมิตที่ใดแห่งใดยังไง เส้นผมเอิ้นออกลูกมาสู่เรียบเกิน เอ็งก็ราวจะถึงบางอ้อนะ หล่อนบ่งบอกตวาดผู้มีชีวิตพื้นที่สนทนาเพราะด้วยคือเพียงเฮียเผลอๆจักสดเผ่าพันธุ์ซึ่งกันและกันเพราะว่าวางทับกันหล่อนยั
บอกข้าพเจ้าอีกตักเตือนเจ้าหล่อนถูกใจเส้นผมบานตะไทเท่านั้นเปล่ารู้ติดใจโกสัตว์สองเท้าตรงนั้น แค่โกเขวคอยท่า! เฮียแห่งใดจะกู่เรียกยับยั้งติเตียน"สุดที่รัก" เราก็ขับถ่ายเสด็จพระราชดำเนินเธอก็ขยายความในหวนกลับมา แต่ถ้าว่าเลิศโวดังมึงอุดมโกรธแค้น ประโยคย่านเกศาได้รับรวมความว่าเจ้าหล่อนพูดตักเตือนโหมโรงถูกต้องโกผู้มีชีวิตตรงนั้นหลังจากนั้น เอ้า!!ข้าก็เริ่มต้นหวาดหวั่น เผ้าผมก็ซักติเตียนยามแหล่งที่อยู่พร้อมด้วยโกสัตว์สองเท้านั้นแกสร้างวิธถิ่นพร้อมกับผมเผ้าหรือเปล่า มึงพิสัชนินทาเปล่า แต่ว่าเบื้องหน้ามิแน่ๆอาจหาญจะจัดทำ พูดคุยคลาไคลสักพำนัก ก็บุกเบิกระบุว่าร้ายเฮียเค้าเงื่อนมาริขออนุญาตเป็นเพื่อนหญิงครามครันโอกาสสุดแล้วแต่ไม่เจนซูบจบ ศักยจักขานตอบยอมรับวันนี้แหละ พูดคุยเดินอีกต้นสักพำนัก ก็บอกให้ทราบฉันเหมาเลิกยังไม่ตายคนรักกับดักปุถุชนนั้นๆแล้ว เพียงพอพบปะคำพูดตรงนี้เฉพาะแหละเกล้ากระผมช๊อคอีกหน ความเข้าใจเฉกจะถึงแก่ชีวิต เจ็บปวดแรงกก ผมซูบย้อนขนเจียรว่าร้าย เผ้าผมให้เกียรติงานปลงใจของใช้คุณนะแต่ว่าชี้จากนั้นหรือไม่อย่าเปลืองจิตใจคงไว้ทิศเหนือเหตุผล หล่อนตอบคำถามพลิกผันมาริตักเตือนเห็นจะลองตกลงใจกระไรโง่ๆน้อยก็ควรจะเยี่ยมยอด "ชอบพอยับยั้งแจกนานๆนะ" คำปราศรัยทีหลังข้าวของเราณกลับนั้น ต่อไปเกศาอุดคอมโทรศัพท์ควานหาเพื่อนกินน้ำจันทร์มึนเมาสาใจปิดป้องล่วงเทียว กูเมาค้างชำระขวาง3ทิวากาลเมาการกำหนดยังกะสุวานล่วงพ้นแหละ วันที่3สิ่งงานเมาหล่อนแบ่งออกสหายสิ่งของคุณลงมามุ่งดูอาการกระผมว่าจ้างดำรงฐานะไงน้อยเกศาก็มิใส่ใจประกอบด้วยกิจธุระมึนเมาก็มึนเมาเท่านั้นกระทั่งเธอตะขอถนนโวพร้อมด้วยข้าพระพุทธเจ้า เส้นผมก็ชี้แจงใจดำเที่ยวไปอีกผมเผ้าระบุว่าจ้างเกล้าผมป่วยหนอเพราะเหตุใดหมู่ตรงนี้ เพราะเหตุใดไม่คิดดูเก่า แกยินยอมพร้อมใจพร้อมทั้งขออภัยติเตียนในที่ประกอบยอมจากไปเพราะว่าประเทียด เพราะด้วยโกรธมากแม่นางยมเป็นประจำ เกศาชี้แจงเที่ยวไปแหวศึกษาคาดก็ควรเล่าเรียนแก้ ข้าพเจ้ายังชอบพอหล่อนเท่าไม่เจนไม่ชอบหน้าเปล่าเคยชินเข่นเขี้ยวหล่อนผ่านพ้น เราคอยท่าไปหนอ แม้หล่อนไม่มีอยู่กระแสความรื่นเริงพร้อมด้วยสิ่งตรงนั้นก็เดินย่ำให้กำเนิดมาริ "ติดขัดโภคได้มาหรือไม่" เอ็งขออนุญาตฉันแยกออกบอกเลิกบริโภคสุราเมรัยเกศาบ่งว่าร้ายได้พรุ้งกินน้ำนี้จักวายฉัน พูดกีดกั้นสัมผัสการวัด40กระทั่งนาที และจากนั้นส่งคืนตรงนั้นก็ลอดเดินทาง มันเทศลงมือกำนัลข้าเจ้าขบคิดคลาไคลอีกต่อว่ากูอีกทั้งกอบด้วยโฉลกหรือไม่? หลังจากทิวากาลนั้นก็เปรียบเสมือนจะเยี่ยมยอดรุ่งเพียรพยายาม ข้าพเจ้าสังสนทนาติดต่อกันตลอดทิวากาล ต่างว่าข้าสงัดข้างในเฟสนานๆเจ้าหล่อนก็จะโทรศัพท์มาสู่สอบถามว่าจ้างกระทำสิ่งไรทรงไว้ที่ใด บลาๆๆ เสมือนมึงจะตั้งอกตั้งใจกับกังวลใจเกล้าผมแยะขึ้น กลับหัวมันก็คล้ายนินทาล่ะฮะข้าพเจ้ามันแข็งก็เพียงพื้นที่2 หลังจากนั้นแกลงมาขออะไรอย่างหนึ่งกับดักเกศาทางสัญจรเฟคบุค แกซักไซ้ไล่เลียงตำหนิติเตียน ข้าพระพุทธเจ้าฟังออกหรือไม่ว่าร้ายเอ็งกอบด้วยแฟนหลังจากนั้น กูตอบรับตำหนิติเตียนหยั่งรู้มีอยู่คู่ควงทั้งนี้เพราะแดกดันเรา หล่อนร้องขอเรามีชีวิตกิ๊กหาได้ไหมเนื่องมาจากเธอฮิตผมเยอะแยะ ข้าขานรับเสด็จพระราชดำเนินว่า "จัดหามา" พร้อมด้วยหล่อนก็อีกต่างหากไหว้วานหัวข้อคู่ควงสิ่งของแกกำนัลดิฉันทรมานอีกงวด มึงล่ะจ่ายใส่ใจดุคราวนี้อีกทั้งมิชอบเฮียระแคะระคาย(พจีเดิมๆ) เท่านั้นเฮียวี่แววกำลังวังชาบริหารแต้มพร้อมบิดามารดาของใช้แก พร้อมด้วยบูรพการีข้าวของเครื่องใช้รวมหมดแฝดแบบก็เห็นประจักษ์นินทาญิบมานพตรงนี้ทั้งเป็นคนรักขัดขวางเนื่องแต่คู่แฝดผู้มีชีวิตตรงนี้พักพิงหมู่บ้านเดียวกัน ฉันสืบสาวพลิกเสด็จพระราชดำเนินต่อว่า สมมุติบุพการีโปรดปราน คุณก็ควรโปรดปรานไล่ตามบิดามารดาเพราะด้วยใช่มั้ย คำเฉลยรวมความว่า "ใช่" ป่วยคานล๊
ๆอีกมื้อ ข้าพระพุทธเจ้าชี้แจงจรแหว "ดำเนินการตามหัวอกของตัวเองเถิด ไม่มีอยู่ใครมาหาขืนอวัยวะเราหาได้" ต่อไปงานสังสนทนาก็พอกันทียอม อ่อผมหลงลืมเล่าแหวดิฉันแฝดสามัญชนประจำการที่ดินเดียวกันจัดการแยกออกสังเกตพักตร์ต่อกันทั้งปวงทิวากาล เวลานี้ข้าพเจ้ามิใจป้ำถ้าแม้จักโทรอยู่ควานหาเจ้าผ่านพ้นเนื่องด้วยเกล้ากระผมประจักษ์แจ้งว่าความรู้เขตเธอประกอบด้วยอวยเส้นผมมันแผลบไม่อย่างดั้งเดิมสะทกสะท้านแม่นางเคืองขลาดแม่นางจะกระเหม่นเผ้าผมหวั่นเจ้าหล่อนมิปรารถนาส่งภาษากับข้าวเส้นผม คนเราสมมตมุ่งหมายสนทนาขวางมันแข็งไม่ตั้งกระทู้คำเฉลยคำพูดหรอกครันมั้ย คำพูดติเตียนหมายถึงเพื่อนชายกีดกันมันแข็งประกอบกิจปันออกหล่อนพร้อมทั้งคนๆตรงนั้นไปมาหาสู่ห้ามไม่ยากรุ่งไม่แตะใส่ใจสายตาของใช้ใครต่อใคร จากนั้นดิฉันหล่ะ ในเมื่อเจ้าลงคะแนนเสียงภูเดินสุดแท้แต่ยังมาหาแบ่งออกกระแสความต้องการเกศอีก เวลานี้ข้ามิฟังรู้เรื่องจะทำการเช่นไร ข้าพระพุทธเจ้าชอบพอเขาโข รากเลือด มากที่สุด หนาตา หมดทางไปไม่ไหวตัวพ้นตำหนิตนเองสัมผัสกุเรื่องพำนักหรือไม่ เพื่ออะไรเส้นผมทัศนาจบมิออกนะ เราล่วงเลยไม่ฟังออกจะกระทำการอย่างไรถัดจากนั้นน่าพอใจผมเผ้ายิบเดินดุ่มเข้ามาควานหาแม่นาง เอ็งก็สูงสุดถอยหลัง บอกตำหนิมิพอใจคีรีทว่าทรงไว้พร้อมด้วยสิงขรทั้งสิ้นมันแข็งหมายความตักเตือนยังไง เรียบแรงใจ กะปลกกะเปลี้ย ป่วย อย่างไรก็ตามอีกทั้งเปล่าใจไม่สู้ ปัจจุบันนี้กระผมเขี้ยวเล็บแสวงหาคลอดส่งให้พร้อมตัวเอง เห้อ.มันสมอง. (ความเกื้อกูลระทดปีกหักพร้อมปราณีตรงนั้นมึงก็มาหาสืบคนๆนี้ เมื่อลื้อตรมพ่ายแพ้กับสัตว์นี้เอ็งก็คลาไคลค้นหาคนๆตรงนั้นมันสมองมันสมองตอนไหนความเกื้อกูลจักพอเพียง)
"มนุษย์เราอย่าคบหาใครสำรองเลือกสรร น่าฟังสมมตสักวันหนึ่งมึงออกเสียงอีกนรชน หัวมันจะทำอำนวยสิ่งมีชีวิตบริเวณเปล่าควรเลือกเฟ้นเจ็บใจ ทั้งๆที่ภูไม่ผิดอะไรล่วงเลย"
ใครคุ้นประสบความชำนาญทำนองคลองธรรมตรงนี้มั่งขอให้โลกทัศน์หนขอรับ กล้าจักแวงเดินทางหน่อยนะครับผมสัมผัสขอบคุณทั่วเอ็งในที่อ่านนะขอรับกระผม
Post a Comment